Nog meer regen

Wederom geen rit door de regen.

Alweer regen

Geen rit door de regen.

Weer regen

Geen rit door de regen.

Regen

Geen rit door de regen.

Een lente rit eindigt met onfortuinlijke val

De rit begon als vele anderen. We starten in de lente zon (met 9 graden was het 5 graad warmer dan vorige week) en in een uitspruitende natuur. Besloten was een rondje Almere-Buiten te doen. Dus eerst naar het noorden via de Vogelweg om vervolgens tegen een stevige bries in westwaards naar Almere-Buiten te rijden. De bomen stonden hier nog in de bloesem. In Buiten namen we een bakje koffie in een snackbar. Na deze stop ging het via het Spoorbaanpad naar de Hoge Vaart. Terugdraaiend vanaf het Spoorbaanpad naar de Hoge Vaart haalde Arnolda net de haarspeld niet en belande in het gras. Daarbij viel ze op haar pols. Als snel werd duidelijk dat deze gebroken was (pijn en de stand van haar hand). Hidde reageerde doortastend en besloot 1-1-2 te bellen waarop de ambulance binnen 10 minuten arriveerde. Hidde reed met Arnolda mee in de Ambulance naar het Flevoziekenhuis. Daar bleek uit de röntgenfoto dat haar pols vervelend gebroken is. De pols is gezet maar aankomende maandag moet Arnolda naar Gooi-Noord om er daar een trauma-arts naar te laten kijken. Waarschijnlijk volgt er dan nog een operatie om haar pols goed te zetten. Nu zit ze tot haar oksel in het gips en zolang ze maar niet beweegt is de pijn te verdragen. De overige 4 skaters reden terug naar de auto en vonden het allen heel vervelend voor Arnolda en wensen haar een goed herstel toe.

Koud en guur in Almere-Stad

Er waren nogal wat afmeldingen waarin het weer een hoofdrol speelde en dat terwijl het toch 5 graden boven nul was. Enfin, hierdoor werden de bokken van de schapen gescheiden. Met de 4 bokken gingen we bij de Shell van start om het Weerwater in Almere te ronden. Eerst tegen de ijskoude wind in langs het water en daarna door de stad waar we minder last van de wind hadden. Bij het ziekenhuis lag het fietspad open en moesten we een alternatieve route kiezen hetgeen geen probleem was en even later kwam het Weerwater in het zicht. Aangezien Hidde in februari jarig was geweest vond hij het de hoogste tijd om te trakteren en dus zonken we in de luxe fauteuils van het Lido en lieten het ons goed smaken (de getoonde appeltaart is van Hidde). Hierna langs het kasteel terug naar de auto. We hadden net geen 20 kilometer gereden en door de kou en de wind was het gemiddelde slecht 15,4 km/uur. Voor de tweede rit van het jaar niet verkeerd overigens. Aanstaande woensdag 11 april gaan we woensdag 's avonds weer rijden. 19 uur op de carpool dus.