Slotrit ??

Om 10 uur verzamelden Bart, Bert en Hidde voor de slotrit. Het zou een korte rit worden want Hidde moest vroeg weg.Op naar Baarn voor een bakkie bij Eemlust. Met een licht bries tegen daar de polder. Aangekomen bij Eemlust deden we een rondje wat we al eerder gedaan hadden. Eerst bleek Eemlust dicht, daarna bleek het resaurant bij de haven van Eembrugge dicht. Daarna voor de wind terug en een lekker bakkie gedaan bij de theetuin.

Jeanette op pad met de A-mannen

Via de mail was al duidelijk dat we vandaag met z'n 4-en zouden zijn. Bert informeerde nog even bij de weerman of het wel kon en .......... 't kon. Rond 10.00 uur waren Jeanette, Bert en Hidde present en was het wachten op Willie. Die bleek toch wat anders te hebben en haakte af. Omdat Bert op tijd terug wilde zijn, werd en een route gekozen waar we een paar keer een keuze hadden. Gaan we verder of steken we hier af. Bij de eerste keuze gingen we verder over het mooie nieuwe asfalt tussen de grote windmolens. Even verder kozen we om niet bij het Elkermederstrand koffie te gaan drinken maar rechtsom te gaan het Jeanette-pad op. Dat Jeanette, als B-meisje, tussen de A-mannen reed was weinig van te merken. Bij Eemhof-harbour werd halt gehouden voor een welverdiende kop koffie /thee en Hidde trakteerde omdat hij een inmiddels schier-on-overbrugbare voorsprong heeft in de afgelegde kilometers. Daarna, met de wind in de rug, verder over de dijk met de pastel-kleurige windmolens en terug naar de auto.

Wadlopen

Ja, u leest het goed, de skaters op pad zonder skates. Hieronder volgt het verslag van Willy:

Zondagmorgen om 4.50 werd de eerste op gehaald door Hidde, Willy, Henk, Bart en Arnolda als laatste. Het was erg mistig onderweg en dat Hidde de weg wist zonder tom tom vond ik heel knap. We hoopten dat het wel door ging omdat het zo mistig was. We waren bijna op de bestemming toen Jorien opbelde, om te vragen waar we waren en om te vragen welke afslag ze moest nemen. Ze was meegereden met Jan (ook van de Amersfoortse club) en hij sloot lekker aan in de groep. Toen we bij de dijk aan kwamen stond onze gids Henri al op ons te wachten.

We moesten eerst een dijk op en af om bij het wad te komen. En toen gingen eerst zo'n 500 meter of meer door de slip nou dat viel niet mee. Het was heel zwaar, maar daarna werd zand wat harder dat liep veel beter. We zagen de zon opkomen, dat was een heel mooi gezicht we waren er allemaal een beetje stil van. Henri vertelde heel veel wat er allemaal op de bodem gebeurde en leefde. We hebben ook nog zeehondjes gezien (ze waren wel ver weg) maar dat geef niet, we hebben ze gezien. We zijn ook een paar keer door een geul gelopen. De laatste geul was nogal diep en de bodem was erg zacht en dus zakte je diep weg. Willy zakte weg en kwam er haast niet meer uit, Jan kwam terug om te helpen maar Henri was opeens ook en die hielp haar verder. Bart zat ook vast en kwam er haast ook niet uit maar op eigen kracht lukte het tenslotte toch. Hij zat wel onder de blubber maar dat was weer gauw afgespoeld.

Het laatste stuk zijn we over de dijk gelopen. Daar liepen ook heel veel schapen die hadden we niet gezien toen we begonnen. Henri zei echter dat ze er wel al liepen maar door de mist hadden we ze niet gezien. Het was ontzettend gaaf en mooi om zo iets mee te maken. Jammer dat Johan en Jeanette er niet bij konden zijn, misschien volgend jaar? Het was ondanks de mist 's morgens een geweldige mooie dag er voor.

Almere Buiten met pijnlijk afloop

Vandaag was het mooi stralend weer, dus tijd om een rondje te rijden. Besloten werd Almere Buiten te doen. Aangezien we met 6 personen waren reden we met 2 auto's daar naartoe en bonden onze skates onder bij de Shell. Het is herfst, maar gelukkig vielen de takjes en blaadjes nog mee. Na de vogelweg ging het naar de rode flats en reden we al snel Almere-Buiten binnen. Jeanette trakteerde op koffie met gebak bij de snackbar. Aangezien die nog maar 3 stukjes had werd besloten om deze met 6 vorken te lijf te gaan, zo had een ieder wat. Hierna reden we via het spoorbaanpad naar Arnolda's hairpin. om vervolgens weer retour te gaan naar de auto's. Dit liep enige vertraging op. Johan struikelde over een ongelukkig steentje en viel op zijn achterste. Johan had ook geprobeerd zijn lichaam met zijn duim tegen te houden. Dit was niet gelukt en de duim was kapot, het zag er niet goed uit en besloten werd om het ziekenhuis op te zoeken. Hidde reed met Johan hier naartoe terwijl de rest van de club met Bart retour ging.

Bij de spoedeisende hulp aangekomen, werd Johan ingeboekt en bleek het topje van de duim verschoven te zijn (uit de kom dus). Hiernaast een foto van het rampgebied (Distal Phalanx), de rest van de foto's zal ik jullie onthouden :-). Dit moest dus rechtgezet worden en dit voel je wel moet ik zeggen. De X-ray foto nadien gaf aan dat het nog niet goed was en hierop volgde verdoving en wederom een trekoefening. Ditmaal wel succesvol (gecheckt met X-Ray foto #3). Johan gaf aan vanavond een borrel te gaan drinken en hierop werd meteen de alcohol gehaald, helaas was deze niet voor inwendig gebruik maar voor het schoonmaken van de wond. Na het hechten volgde een injectie voor Tetanus werd de duim verbonden. Hierna nog een antibiotica kuur gehaald bij de apotheek en omstreeks 16 uur (ruim 3 uur bezig geweest dus) reden we huiswaarts. Al die tijd werd Johan bijgestaan door Hidde, waarvoor dank.

Ten slotte nog een paar woorden over het klassement. Hidde staat aan de top met meer dan 1000 kilometers. Hij wordt gevolgd door Bert, Jorien en Henk. Bert heeft goede papieren voor plek 2. Jorien en Henk strijden om de derde plek. Gaat Jorien de derde plek kwijtraken? Ik hoorde dat ze zich momenteel op schaatsen heeft gericht. We zullen zien wat de komende 3 zaterdagen gaat gebeuren.