Kop over kop

De meisjes (Jeanette en Willy) hadden aangegeven dat ze vroeg op pad wilde. Dit was voor de A-rijders Henk, Bert en Hidde véél te vroeg. Besloten werd om via het Priempad en de Slingerweg naar het Elkemeerderstrand te rijden. Maar eerst met de auto naar de andere kant van de brug. We vertrokken vol goede zin en hadden een goed tempo. Aan het eind van het Priempad konden we niet naar links omdat ze daar nog met de weg bezig waren. Het werd rechts over het mooie nieuwe asfalt. Te links en te rechts moesten we de klei-plakkaten ontwijken maar al met al was het goed te doen. Toen linksaf de Slingerweg op. Over een heerlijk (later nieuw) betonnen pad spoedde we ons naar de koffie met. Daar werden respectievelijk een kop thee, een goede koffie en een verkeerde koffie besteld. Ook werden en drie appelpunten besteld welke later appel- carré's. Twee met en ééntje zonder slagroom. Nog een hele toer voor de bediening om uit te zoeken wie de twee waren met slagroom nadat het appelgebak zonder slagroom reeds was uitgeserveerd. Op naar huis !!! Het Jeanette-pad was nog goed te doen. Maar eenmaal bij de windmolens moesten we echt kop over kop gaan rijden om ons tempo hoog te houden. Eenmaal bij de auto aangekomen hadden we er 31.73 km op zitten met een gemiddelde van 21.1

Vroeg op pad

Zaterdag de 27 juni begonnen Jeanette en Willy om 8.30 vanaf de theetuin ( Jeanette had een feestje )met skate Was lekker rustig ( wat wielrenners). We gingen richting het kleine pontje,maar toen we daar aan kwamen lag het pontje Aan de overkant en hadden geen zin om het naar ons toe te trekken. Maar hadden geluk want er kwam een man aan op zijn fiets en ging wel met het pontje. Dus wij blij en zeiden dat we wel gezellig met hem mee wilden, En zeiden ook dat hij dan wilden draaien?nou dat deed hij wel. De man bedankt toen aan de overkant waren en hem nog een heel gezellige dag gewenst. Verder gereden en bij het gemaal een leuke foto van jeanette genomen. Bij tienen waren we weer terug bij de theetuin en Jeanette was mooi optijd weer thuis. Toen ik bij de stoplicht stond te wachten zag ik Hidde aan komen skate. Dus die moesten nog beginnen.

Rare jongens

In de vroege ochtend verzamelden we zoals gebruikelijk bij de carpoolplaats van Blaricum. Ik was de avond daarvoor op mijn laatste dieseldampen naar huis gekomen en vanmorgen te laat op weg gegaan om te tanken dus indien we niet vanaf de carpoolplaats zouden starten moest ik bij iemand instappen. Jeanette, Wil, Jorien en Bert waren al aanwezig. Na even gewacht te hebben kwam ook onze Hidde aan getuft.  Er was al snel besloten om een A en een B groep te vormen. Sommige mensen die graag in de B groep wilden waren daar echter niet welkom, dus moest Jorien met de A groep mee. Het werd een rondje Almere met een gezamenlijke tussenstop in restaurant Bakboord te Almere-Haven. Met 2 auto’s richting de afwerkplek achter het Shell station om vervolgens de skeelers aldaar onder te binden. Hidde, Henk en Jorien vormden de A ploeg en Bert, Wil en Jeanette waren de B groep. Na mijn avontuur in de bergen van de Lage Vuursche moest ik nog wat spierpijn weg rijden maar al snel was ik die pijn weer kwijt. Via verschillende fietspaden en het Weerwater richting het Kromslootpark om vervolgens bij de Hollandse brug uit te komen. Onderweg nog een selfie gemaakt met de A groep voor de duinen van Almere onder toeziend oog van de familie Gans . Onderweg werd op pijnlijke manier duidelijk wat het IQ is van een gemiddelde inwoner van Almere. Op verschillende borden stonden voor ons vreemde teksten zoals bij de ingang van het bos:  “Het bos in” en bij een bankje een bord met de tekst: “om op te zitten”, rare jongens die Almeerders. Bij de Hollandse brug even uitgerust, wat gedronken en na een halve mars naar binnen gewerkt te hebben via de dijk terug richting Almere Haven. Met het windje mee en Jorien als vliegenhapper voorop ging het in een lekker tempo richting de thee en de koffie. Dit keer geen terras aangezien de buitentemperatuur wel geschikt was om te skaten maar niet om lui te zitten. Gelukkig waren er deze keer 2 jubilarissen in ons midden die geheel belangeloos een drankje en een hapje aan boden. Jorien was 20 jaar getrouwd en Bert was 67 jaar geworden, gefeliciteerd beide. De een koos de aardbei en de ander de appel als versnapering. Na een geanimeerd gesprek over koetjes en kalfjes gingen we weer op pad om gezamenlijk de laatste kilometers af te leggen. Jeanette voorop en de A ploeg daar hijgend achteraan, hoezo A en B groep?. Gelukkig heb ik de afdaling richting het Cirkelbos deze keer wel zonder angstige momenten overleefd en gingen de laatste kilometers rustig aan terug naar de auto’s. Hier werd op democratische wijze besloten dat Henk het verslag ging schrijven en ging vervolgens ieders zijn eigen weg. Even later werd er 60,4 liter bij de pomp in mijn 60 liter tank getankt, volgende keer toch maar iets eerder tanken........

Me, Myself and I

Ook op deze woensdag was het weer verzamelen om 19.00 uur op de carpoolparkeerplaats.Om 19.00 uur even koppen tellen en ik kwam niet verder dan 3. Namelijk. me, myself and I. Na kort overleg met mezelf waren we het snel eens. Het werd door de polder naar Bunschoten. Planning-technisch weer niet handig want er stond een knappe westen wind. Wel lekker om richting Bunschoten te rijden. Vlak na de pont waren er werkzaamheden maar daar kwam ik toch vlot langs.

Onderweg was het, op een bekende plek, tijd voor een selfie. Toen tegen de wind in terug naar Huizen. Geen spagaat, natte sokken, voeten en/of cake. Wel weer een lekkere training !!!

Tour 'd Force Barneveld

Om 09:00 uur melden Willem Wagenaar, Henk B. en Hidde zich in Barneveld voor de Tour 'd Force. Na een inleidend praatje van de plaatselijke skeelervereniging gingen we van start voor een rit van 100 km.Na 15 km kwamen we aan bij Mijnten in Achterveld alwaar we verzorgd werden met een drankje, krentenbol en een eitje. Bij het vertrek uit Achterveld begon het zachtjes te druppelen, maar echt doorregenen deed het niet. De wegen bleven goed te berijden.Via Leusden, den Treek (erg mooi, allemaal) moesten we de bult op naar Austerlitz. Verder via Zeist, een fourage-post bij Soesterberg.In Soesterberg ging het fout. Een aantal reden rechtdoor waar de route rechtsaf ging. Op zich geen punt maar het peloton wachtte niet waardoor we "onder in de beugel" moesten om weer bij te trekken.Inmiddels was het droog geworden en reden we door de mooie bossen rondom de Lage Vuursche.Het peloton reed bij de Lage Vuursche door waar een aantal afhaakte voor een welverdiende kop koffie met appelgebak. Henk, Willem en Hidde zaten voorin het peloton waardoor het gebak aan hun neus voorbij ging.Op het vals plat richting Baarn werd het tempo nog weer wat opgevoerd en dit bleek voor Henk z'n Waterloo. Geen appelgebak, het tempo en een onwillig spiertje bleken te veel. Toch een mooie 70 km gereden.Verder ging het via Baarn, Nijhof de polder in. Daar ging het tempo pas echt omhoog. Met ruim 30 km/h naar Eembrugge alwaar weer een fourage-post was.Willem Wagenaar had moeten lossen en kwam enigszins vertraagd aan. Naar Bunschoten to bleek de tank bij Willem bijna op.We loste uit het peloton en gingen samen verder. Een oude baas en een dame sloten zich bij ons aan en met een rustiger tempo hebben we de route afgemaakt.Bij Ter Schuur hadden we de laatste rustpauze en genoten we van een glas Cola. Daar hebben we ons aangesloten bij 3 rijders van de AIJV en hebben we de laatste 8 km gereden. Bij Barneveld hadden we er bijna 104 km op zitten en hadden we allebei "het nekkie er wel af" , "het eind in de bek" en zo zijn er nog wel meer synoniemen te verzinnen.

Windmolens

Na wat haastwerk kwam ik exact om 19.00 uur aan op de carpoolplaats.Toen alle koppen geteld waren bleek ik in m'n uppie te zijn en besloot maar naar de polder te rijden om het eerder geplande bollenrondje te rijden.Op de Stichtse brug reden 2 skaters en ik dacht: #@^$%$#%$ ze zijn toch niet eerder vertrokken, maar het waren 2 wilde skeeleraars.In de polder stond een bord dat de Winkelweg afgesloten was maar eigenwijs als ik was, reed ik toch door. Bij de eerste raai met de nieuwe windmolens was het toch afgelopen en werd ik rechtsaf gestuurd over de aanleg/onderhoudsweg langs de windmolens.Op het eind rechtsaf de Slingerweg op en via de Eemmeerdijk langs de pastelkleurige windmolens weer terug naar de Stichtse brug.Bij de Blaricummermeent aangekomen ben ik maar meteen rechtsaf gegaan over het sluisje omdat ik me niet meer hoefde af te melden. Tot zo ver het verslag.

Holland op z’n mooist

Stralend weer, lekker windje, leuk gezelschap, dat al vóór de verzameling op de carpool ideeën via de mail lanceerde, die vervolgens ‘live’ gedegen werden besproken, rekening houdend met datzelfde windje: welkom in de B-categorie! Vandaag bestond deze uit Willie, Arnolda, Bart en Wim (beiden op de skates aankomend bij de carpool) en Jeanette. Het werd een ritje door de Eempolder richting Bunschoten via het gemaaltje, met als uitgangspunt: we blijven bij elkaar en helpen en steunen waar wij kunnen (hierover later meer). De polder deed haar best om nóg mooier te zijn dan voorgaande lentes: veel grutto’s, kieviten, koeien, paarden, allemaal met jong grut: hartverwarmend! Met een lekker ontspannen tempo werd Eemlust bereikt, alwaar koffie en thee werd genuttigd, getrakteerd door Arnolda, die onlangs 50 is geworden (nee, dat zou je zeker niet zeggen). Gezien de gezonde leefstijl van allen werd er niet voor gebak gekozen. Dit hoeft overigens geen verplichte B-categorie-leefstijl te worden J. De andere skaters (de A-categoristen) werden node gemist, maar dit nodigde ook uit om anekdotes over hen te vertellen. Hierover wordt verder niet uitgeweid: wij kennen onze grenzen. Omdat Jeanette het deze keer passender vond om niet met skates en helm het etablissement te betreden, deed zij deze in het portaaltje uit en af. Om vervolgend over een natte mat naar het terras door te lopen: ai, niet lekker. Tijdens de pauze ietwat opgedroogd, maar omdat het toch wel handiger is om zonder skates de ober te informeren, dat we wilden betalen, op de tenen weer dezelfde mat belopen, en weer retour naar de groep en na de betaling weer via die ….. mat. Met natte sokken in nieuwe skates leek haar niet een goed idee, dus uitgetrokken en met blote voeten in de skates. De sokken om het buiktasje gegord en voorwaarts. En niemand die zijn of haar droge sokken aanbood en/of de natte sokken  wel wilde vervoeren: jammer; we zouden elkaar toch helpen en steunen?Na de pauze richting Bunschoten, zijwind mee. Bij de stadsgrenzen aangekomen weer dezelfde weg retour, met straffe zijwind tegen. Gezien de wens om op tijd weer bij de carpool te zijn, deze (verstandige) beslissing genomen. Bij het gemaaltje aangekomen maakte Wim op uiterst galante wijze een spagaat door de leuning bij het hellinkje niet goed vast te pakken en door te glijden naar de onderleuning. Als elastiek kreeg hij z’n benen weer in de gewenste stand. Arnolda vond het interessant om de haag bij datzelfde hellinkje tot nadere inspectie te onderwerpen: hilariteit alom, met bezorgde blik van de mensen die al over het bruggetje waren (wat nou helpen en steunen). Op een kleine schaafwond van Wim na konden we weer ongeschonden verder en werd de tocht lachend voortgezet. Wim reed via de kortste weg naar zijn huis en de rest reed in (sub)treintje naar de carpool, alwaar zij op tijd arriveerden om naar het volgende feestje te gaan. Een tocht met een gouden randje!

Jorien en Hidde naar de bollen

Woensdagavond verzamelden Hidde en Jorien zich op de carpool. Om 19.02 waren ze nog steeds maar met zijn tweeën. Hidde stelde voor om het bollenrondje te gaan rijden: ongeveer 30 km. Er stond een stevige bries en Hidde deed het kopwerk. Een eindje op weg werd het plan bijgesteld vanwege de stevige wind stelde Hidde voor om naar Almere Haven te gaan.Aldus geschiedde via de blote billen camping en allerlei nieuwe paden waaronder de 4 bruggen van het vier-bruggen-pad. De bruggen waren nieuw, het pad nog niet maar dat gaat deze zomer ook aangepakt worden. Op enig moment leken we verdwaald maar dat was uiteraard niet zo! Op de dijk aangekomen bleken er errug veel vliegjes. Hidde stelde om koffie te gaan doen bij Anne-Mieke. Dat vond Jorien wederom een puik plan. Meteen maar richting de brug terug en dus niet naar Almere Haven.  Met de ogen bijna dicht en de mond helemaal de laatste 5 km gereden in een aardig tempo. De brug op is altijd verzuren. Brug af en wind mee richting carpool. Heerlijk! Even auto van Jorien ophalen en op naar de koffie van Anne-Mieke. Tweede bakkie werd verzorgd door Hidde. Het was een mooie avond. Bijna 30 km en bijna 20 km per uur.