Seizoen afsluiting

Twee november, nog geen week na onze laatste rit van het seizoen, al de seizoensafsluiting. Nog nooit was dit zo snel gebeurt! We waren uitgenodigd bij Bert voor een gezellig samenzijn, en dat werd het ook. Lekkere hapjes en drankjes gevolgt door een lekkere maaltijd. Alles tip top in orde. Johan had zijn jaarverslag net op tijd af en dit werd traditiegetrouw goed doorgenomen. Verder was er een collage met foto's waarop de hoogtepunten en dieptepunten van het seizoen te zien waren. Ook deze is in het jaarverslag opgenomen. Natuurlijk kwamen de verhalen goed los.

De laatste loodjes

Het was winters koud (3-4 graden) en mooi helder weer. Vier personen meldden zich op de carpoolplaats tegen tienen. De route bespreking viel niet mee. Diverse voorstellen werden getorpedeerd en uiteindelijk werd besloten om naar Spakenburg te rijden via het pontje, daar koffie te drinken en daarna retour via Eembrugge. De 3 mannen waren redelijk vlot klaar maar Jeanette was in de war met haar beschermers en probeerde tot slot de helm nog andersom (hetgeen niet lukte overigens). We reden langs de theetuin in de richting van de Eempolder. Het informatie bord toonde dat de pont niet meer in bedrijf was, dus dan maar door de polder direct naar Eembrugge. Het duurde wel even voordat we op temperatuur waren vandaag. Jeanette raakte steeds vaker achterop en bij Baarn gekomen wou ze alleen omkeren. Dit voorstel werd niet geaccepteerd en we besloten na een tip van Hidde nog even Baarn in te rijden om bij Eemlust een stop te doen. Hier mochten we met de skates een klein stukje binnen komen en dronken we koffie/thee.Daarna vingen we de terugweg aan door de polder en langs het gemaal. Bij het pontje gekomen zagen we dat het voer !! Als we dat geweten hadden ! De wind leek inmiddels wat sterker te zijn geworden en was nog steeds fris. Terug bij de auto bleek dat we toch nog circa 25 kilometer hadden gereden op de laatste tocht van het seizoen. 

Langs het Gooimeer

Op deze herfstdag is het wegdek nat en zijn er veel afmeldingen. Alleen Johan en een twijfelende Hidde zijn iets voor tienen op de carpool. Johan verteld Hidde dat het fietspad langs het Gooimeer wel kan ondanks de nattigheid. Na enig aarzelen stemt Hidde toe. We starten (nadat Hidde zijn sporttenue had aangedaan) even later bij de Stichtse brug. Het pad is inderdaad goed te berijden, alleen de belijning is wat glad. Eerst gaan we tegen de wind in naar de Hollandsebrug via Almere-Haven. Flink werken. Na een korte pauze daar met de wind mee terug op hetzelfde pad. Bij Bakboord wordt een lekkere stop gehouden (zie foto). Daarna retour naar de auto, voldaan na een lekkere workout van 25 kilometer. 

Jeanette en Johan slepen respect Wim binnen

De herfst is begonnen en vandaag worden weer buien verwacht, het is droog en 9 graden Celcius. Veel afmeldingen, maar Jeanette en Johan zijn er, om het respect van Wim (door Wim belooft in de mail) te verdienen. Gestart wordt bij de Stichtsebrug en we gaan eerst tegen de stevige wind in langs de windmolens. Het gaat niet hard maar het wegdek is ondanks de vochtigheid goed te berijden. Op het eind van de molens besluiten we nog een stukje door te rijden en komen daar bij de Eemhof uitbreiding en zien een gebouw met vlaggen liggen. Het blijkt de beachclub te zijn, geopend, en we besluiten daar een bakkie te doen. Een leuke locatie met uitzicht op Spakenburg en goede koffie. Na de stop rijden we nog even langs de havenkom. Hierna rijden we met de wind in de rug terug naar de Stichtsebrug. Het was een korte tocht met een leuke ontdekking in de Eemhof. In de auto op weg van de carpool naar huis vallen de eerste druppels van wat beloofd wordt een regenachtig weekend.

Regen

Vandaag geen tocht vanwege regen.

Regen en afmeldingen

Een flink aantal skaters heeft vandaag andere plannen en verder regent het tegen 10 uur nog. Geen rit dus.

Achtje bij Kamerik

Het was 9:30 en we waren met vijf personen verzameld op de carpoolplaats. De lucht was strak blauw hetgeen ons goede moed gaf. Met de auto via Utrecht-Noord naar het Oortjespad in Kamerik gereden. Aangezien Joop hier direct was heen gereden waren we met 6 personen. In de laatste kilometer begon het te regenen (zoals weerman Hidde had voorspeld), daarom werd besloten tot een kopje koffie/thee in de auto. Bert was namelijk op alles voorbereid. Het regenen stopte redelijk snel en toen kwamen er allerlei bezwaren van Hidde, Jeanette en Wil zoals wegdek te nat en zo. Bert en Johan motiveerden echter de club en we gingen nadat Bert zijn remblok had uitgewisseld op weg. De weg was in het begin nog wel nat maar hier merkten we nauwelijks iets van. Wel kon je even later op de route merken dat het herfst is geworden (technisch gezien was het tot 17 uur nog zomer) want deze lag bezaaid met takjes hetgeen door Jeanette niet gewaardeerd werd. Verder was de route erg mooi, het ging langs leuke boerderijtjes, weilanden en sloten die soms hoger lagen dan de weg. Al gauw trokken de dames laagjes uit . . . Bij het einde van het eerste rondje (24 km) kwam er een zwarte wolk boven ons hangen, gelukkig viel hier slechts een weinig regen uit. Op de parkeerplaats aangekomen trakteerde Bert ons op een fruithapje (zeg maar hap) en aardbeien-sinaasappelsap.  Niet lang daarna reden we met ons allen de andere kant op voor rondje 2. Bert leidde ons voortreffelijk, geen getreuzel bij kruispunten e.d., echt goed voorbereid (en goed bewegwijzerd deze route). Zo ging het door Kanis, Kamerik en schampten we Woerden. De dames wilden een iets korter rondje gaan rijden, dus gingen we verder in 2 groepjes. De vrouwen rijden de rood-gestippelde route retour naar de parkeerplaats en de heren rijden verder naar Kasteel de Haar te Haarzuilen. Iets later op de route is de oprit van een bedrijf gerepareerd met uiterst zacht asfalt, Bert en Hidde rijden voorop en blijven op de been maar Joop komt ten val. Johan achteraan rijdend is op tijd gewaarschuwd. Joop heeft een schaafwond aan zijn knie en een paar bebloede vingers. Hidde nightengale is echte paraat met pleisters en natuurlijk kon Bert witte handdoekje een rood kleurtje gebruiken. Hierna rijden we zonder verder problemen naar de parkeerplek alwaar de dames reeds aanwezig zijn. Tijd voor de door Bert verzorgde lunch dus. We rijden naar een bank plus tafel circa 300 meter verderop en zien tot onze verbazing Bert flink uitpakken. Even later staat de tafel gedekt met echte borden, bestek, drinken, een eitje (nog een beetje warm) en allerlei lekkers. Kortom smullen voor ons. Bert was al vroeg naar de markt geweest vanmorgen om dit alles te halen. Echt helemaal te gek. De lunch werd afgesloten met een toost op het in aantocht zijnde kleinkind van Bert en Magda. We waren omstreeks 16 uur weer op de carpool te Huizen. Het was 3 jaar geleden (15 augustus 2009) een mooie tocht en dat is het nog steeds. We hadden geluk met het weer en de verzorging die door Bert was geregeld verdient een 10+.

Rondje Mijnten

Zes personen stonden 9:30 op de carpool en Bert had geluk dat we druk aan de klets waren en hij dus ondanks zijn late aankomst kon inschuiven. Met 2 auto's reden we naar Nijkerk, alwaar we Jorien en Paul troffen. Totaal dus met 9 personen. De hoogste opkomst van dit jaar (tot nu toe). Op het programma stond het langste Mijnten rondje van hun Klavertje-4 tocht. Deze hadden we nog niet gereden. Hidde en Johan waren de kaartlezers en zo gingen we op pad. De route leverde soms enige discussie op maar was goed te volgen. Slechts op 2 punten zijn we afgeweken: 1x een klein stukje omgereden en 1 maal koffie in Hoevelaken (zie de in rood aangeven stukjes op de kaart). De tocht voerde ons door kleinschalig boerenland met leuke boerderijtjes en kleine gemeenschappen. Van de wind hebben we dan ook niet veel last. Halverwege had Jorien een moeilijk moment maar dankzij uit Oostenrijk geimporteerde druivensuikers ging het daarna beter. Hierna verloor Arnolda haar zonnebril en ging Paul een stukje terug om deze Lidl Gucci te halen ( pech of was het een knap uitgevoerde vertragingstactiek van Arnolda?), Hidde wierp zich daarna op als algemeen zonnebril vervoerder en verzamelde ze in zijn rugzak. Na de zonnige opklaringen werd het namelijk weer bewolkt. Bij een massage salon gingen we rechts en even later bleek dat Joop zijn voeten nog even moesten wennen aan zijn andere skates, een moment om blarenpleisters te plakken door Johan was het gevolg. Hierna zijn we doorgereden naar Mijnten alwaar Bert even een remblokje moest halen, Wim liet even naar zijn rammelende skates kijken en er natuurlijk nam menigeen een kijkje in de winkel. Hierna was het de hoogste tijd voor koffie (we hadden er zo'n 30 kilometer op zitten). Besloten werd om het eerste terras in Hoevelaken aan te doen. Dit was een snackbar met koffie en thee, bediening was druk met andere zaken en op het moment dat Johan zou gaan informeren kwam er een meisje/vrouw langs die ons tipte dat we daar helemaal verkeert zaten en we iets verder moesten gaan. Zo gezegd zo gedaan en dit bleek inderdaad een veel beter terras met koffie/thee en gebak. Jo en Jo trakteerden het stel en daarna ging weer op weg. Onderweg naar Vathorst was het Paul die een wesp had ingehuurd om voor vertraging te zorgen door zich te laten steken (risicovolle zaak). Na Vathorst kwam het Nijkerker stoomgemaal in zicht en het Nijkerkernauw. Nog een stukje langs de provinciale weg en we waren terug bij de auto. Omstreeks 14 uur waren we weer op de carpool. Een mooie en goed te rijden tocht. 

Laatste woensdag van seizoen

Ja, u leest het goed. Het is alweer de laatste woensdagavond van het seizoen, het wordt te donker 's avonds. We waren met 7 personen en op de carpool voelden we enige drupjes, het mocht geen naam hebben. Hidde stond zich te verkleden. Johan dacht aan een rondje Eemnes, maar de rest niet, dus gingen we naar de Stichtsebrug voor een rondje polderen (het is vandaag tenslotte een dag om met politiek bezig te zijn, en nee we stemmen niet op de partij voor de skaters). De drupjes stopten toen we onze skates onder gebonden hadden en we reden langs de windmolens oostwaarts. We zagen een vrijwel complete regenboog boven Zeewolde, erg mooi. Joop is aan zijn staar geholpen en zag het pad weer scherp liggen. Aan het eind van de windmolens ging het met het pad mee naar links en daarna de eerste weer links, het tempo zat er goed in. Tussen de landerijen door met gelukkig weinig modder op de weg. We kwamen aan de praat met een landbouwer die vertelde dat er dieven in de polder zijn die de oogst weghalen, treurig. Via een goed pad tussen de weilanden door komen we weer op bekendere wegen en rijden we terug naar de auto bij de Stichtsebrug. Nadat iedereen de skates had opgeborgen was er een korte vergadering aangaande de komende 2 zaterdagen. U leest hier meer over in de mail.

Heen en weertje

Vandaag verzamelde Wim, Jeanette, Wil en Jorien zich om te gaan skaten. In de mail was al afgestemd om een kort rondje te doen in verband met allemaal leuke middagactiviteiten thuis. We reden eerst naar de brug met de "afwerkplek", maar daar hadden we last van de triatlon van Almere. Dus door met de auto naar de Stichtse Brug. Besloten om van daaruit een heen en weertje te doen naar Almere Haven. Het begon een beetje als een stille tocht. Als je je mond open deed had je namelijk kans op zwermen muggen naar binnen. Wil en Jorien hadden ook geen bril op dus moesten ook met half dichte ogen rijden. Maar alles beter dan de houtsnippers en troep op de weg van woensdag ;-). We zijn lekker doorgereden naar het Zilverstrand en daar gekeerd. Op de terugweg even gerust op een terras met lounge set. Koffie en en thee zonder taart. Nog Belgen ontmoet die een deelneemster van de triatlon kwamen supporteren. Als verrassing hadden ze ook haar zoontje meegenomen als toeschouwer. Deze dame zal vandaag 14 tot 15 uur aan het sporten zijn. Wij waren rond 12.15 alweer terug bij de auto.

Verdwaald met hindernissen

Arnolda en ik (Hidde) kwamen aangereden op de carpool. Omdat er nog niemand was besloten we nog even te wachten. Kort voor 19.00 uur kwam Willie van achter een PC-Hoofdstraattractor aanlopen. Ze wilde verstoppertje spelen maar had dat nog niet met ons gedeeld. Buut Willie! De Eemnesser polder hadden we wel een keertje gezien en gingen voor een klein rondje Almere-Haven. Naar de opstap-plek achter de Shell en op naar het “Kasteel”. Daar werd het rondje nog meer ingekort. Rechtdoor en even daarna rechts naar de Manege. We hadden echter iets te veel rechts gehouden want we kwamen op een slingerpaadje met een overmaat aan houtsnippers. #%@&*#$#@!*& Erg vervelend skeeleren. Uiteindelijk kwamen we bij de wijk “Overgooi” bij de Gooimeerdijk en reden we door het circelbos weer terug. Dat Arnolda nog even moest wennen aan haar rem bleek toen we vanaf de dijk door het hek naar beneden het circelbos in wilde. Pas op het eind rende ze het gras in en kwam met een sierlijke beweging tot stilstand. Voor ons alle drie, toch weer even schrikken.

Appeltaart in Vathorst

Stralend weer, nieuwe route, heerlijke theetuin, goed gezelschap en ……. een 50 plusser gereden! Het goede gezelschap bestond uit Jorien, Will, Bart, Wim, Paul, Hidde en Jeanette. Jorien wist ons met haar beloofde zelf gebakken appeltaart naar Vathorst te lokken. Vanaf de carpool naar de Eempolder, via Baarn naar haar huis (de route is door Hidde in beeld gebracht, verlevendigd met foto’s en film). De stemming zat er goed in, ondanks het feit dat Jorien op de carpool meldde, dat haar appeltaart misschien niet heel goed was gelukt. Een (ook zelf gemaakte) citroenkwarktaart kon eventueel ook ingezet worden, wat ons gerust stelde. Het was zo’n stralende nazomerdag: wandelaars, fietsers, bootjes, groene weilanden, wuivend riet, paarden, koeien en schapen. Genieten dus! Voor de pauze gingen er al stemmen op om deze route vaker te rijden. Tijdens de pauze werd geopperd om één keer per maand Joriens theetuin aan te doen. Haar theetuin blijkt namelijk een paradijsje te zijn, haar ‘mannen’ gastvrij en de appeltaart heerlijk. Sommigen wilden ook nog graag de citroenkwarktaart proeven: bescheidenheid is niet ieders deugd. Goed gehumeurd werd de route terug aanvaard in een rustig maar stabiel tempo. Eensgezind vormden we een tijdlang een mooi rijtje. Bij Eembrugge in de buurt kregen diverse mensen last van lijf en leden, zoals voeten, rug en dijen. Dan wordt het gemaaltje bij Eemnes een lastige hobbel, het mooie pad langs de Eem zwaar asfalt en de brug over het viaduct een laatste beproeving. We waren blij, dat de skates uiteindelijk uit konden. Maar: meer dan 52 kilometer skaten, daar zijn we toch wel trots op!

Pauls 5e

Vanavond leek het een tocht te worden van 2 meisjes (Jeanette en Willie) en 2 jongens (Geurt en Hidde). Vlak voor de klok van 19.00 uur (dus nog ruim op tijd) kwam Paul aangereden voor zijn eerste lustrum van 2012 !!! Omdat we de Eemnesser polder wel een beetje gezien hadden was het voorstel om de bollen ronde te rijden vanaf de parkeerplaats. Dit werd weggestemd want dat was véél te ver voor de woensdagavond en we zouden dan pas na donker binnen zijn. Voorstel 2, eerst maar even naar de Stichtse brug rijden, en dan ............  Dat was oké. Op het kruispunt van het Priempad en de Winkelweg kwamen we voor de keuze rechts (snel naar huis) of links (weer ietsje verder). Onder protest van Paul werd met 4/5e meerderheid voor links gekozen. Even later gingen we rechtsaf de Schillinkweg op naar de Slingerweg waar het volgende dilemma opdoemde. Rechtsaf (snel naar huis) of links en dan via Jeanette haar paadje en de windmolens weer terug naar de auto. Ik weet niet meer wat de stemverdeling was maar omdat Jeanette zelf mee was konden we niet anders dan, ..... juist !!! Op het pad van Jeanette werd traditiegetrouw het tempo opgevoerd en waren we net voor donker en met een volle maan weer bij de auto.

Alweer Eemnes

Vanochtend belde Joop dat hij in ieder geval zou komen. Al was het alleen maar voor een bakkie. Het leek goed te gaan en over de mail werd afgesproken dat we een half uurtje later zouden verzamelen (red. ondanks de afmelding van Jeanette, Paul en Jorien). Om half 11 waren Joop, Bart, Timo, Bert en Hidde op de parkeerplaats. Besloten werd om een rondje Eemnes te rijden omdat het daar "open" was. Op het viaduct over de A27 bleek dat het nog net even te nat was en sloegen direct af naar de Theetuin voor een bakkie. Op de skeelers naar beneden (Theetuin) bleek al een hele opgave maar werd zonder kleerscheuren genomen. In de theetuin kwam het bijna tot een handgemeen tussen Joop (wordt a.s. maandag geopereerd aan zijn "staar" oog) Bart (heeft de respectabele leeftijd van 50 jaren bereikt) en Timo (wordt over 20 weken pappa). Ze wilden alle drie trakteren. Timo was de ouwetjes te slim af en regelde de koffie (waarvoor dank). Na het bakkie werd het rondje afgewerkt met soms wind tegen maar ook wind mee !!! Op de Gooijertjes na hadden we er wel last van dat we 4 weken niet hadden geskeelerd. In het klassement wijzigt de top 5 niet maar Joop passeert Arnolda en Bart passeert Jorien.

Rondje Eemnes

Terwijl Johan door een virus is geveld rijden Wil, Hidde en Paul (ja, alweer mee en hij gaat voor 10x) een rondje door de polder van Eemnes. In het klassement gaat Paul Wytse voorbij en komt Hidde weer voor Bert uit op de tweede positie.

Marken

Vijf personen stonden om 9:30 gereed voor het tochtje naar Marken. Ook Paul was van de partij! Bert bood aan om te rijden en reed naar Durgerdam alwaar we onze skates onder bonden. Paul was als eerste klaar omdat hij als enige zonder helm en met een minimum aan bescherming rijdt. Het was een warme dag en gelukkig waaide er een lekker briesje. Via de dijk ging het langs het water in noordelijke richting. Het niet al te brede pad was hier en daar verzakt en dus was het opletten. Ook waren er veel andere fietsers op pad die ons inhaalden of wij hun. Wel een mooi uitzicht op het Markermeer. In Marken reden we over klinkers naar de haven om even een kijkje te nemen (Paul was hier voor het eerst van zijn leven) en daarna gingen we naar de "Hof van Marken". Dit is een hotel met doorgaans heerlijk appeltaart. De appeltaart was er echter niet maar wel een heerlijke aardbeien-mascarpone taart en die lieten we ons goed smaken. Na deze stop aanvaarden we de terugweg. Eerst via dezelfde dijk die het schiereiland Marken met het vasteland verbindt (Bertus, de man van Wil, had gelijk) en daarna via de polder een rondje terug naar Durgerdam (Wil heeft ook gelijk). De terugweg had voor ons wat verrassingen. Namelijk grind en freezevakken die onze gemiddelde snelheid niet ten goede kwamen! Even verder probeerde Wil stevigheid te vinden aan een slap paaltje, het paaltje boog en Wil zat met haar handen in de Waterlandse modder. Als laatste stukje ging het langs een leuk parkje met vakantiehuisjes en een vrouw die ons spontaan een natte handdoek aanbood die we beleefd afsloegen. We zagen er denk ik nogal moe en verhit uit. Nog een stukje langs de weg en we waren weer op de parking. Toch wel moe van de warmte en de speciale verrichtingen. Wel erg leuk om Marken weer eens bezocht te hebben. In het klassement gaat Bert Hidde voorbij en haalt Jeanette, Timo en Jorien in. Verder is Paul nu reeds 3x meegeweest, nog maar 7x om zijn doelstelling te halen.

Strak tussen de buien door

Het regende toen ik naar de carpool reed. Op de carpool trof ik Paul. Ja, ja, Paul die tot op heden nog maar 1 keer geweest was, was present. Ook Jeanette en Wil kwamen en we waren dus met 4 personen. De bui kwam van een klein wolkenbandje dat op buienradar.nl was gespot daarna werd het een tijdlang droog. Besloten werd tot een rondje Eemnes, de dames hadden net hun vakantie achter de rug en Paul vroeg zich af of hij nog wel kon skaten. Nou ik moet zeggen, het ging Paul prima af. Het rondje Eemnes mag inmiddels bekend verondersteld worden. Ook de dames stonden hun mannetje vanavond.. Jeanette en Paul schoven omhoog in het klassement. Toen we op de carpoolplaats kwamen en net de skates hadden uitgedaan begon het te regenen. Net op tijd terug dus, wat een mazzel ! Al met al een prima oefentochtje voor Marken aanstaande zaterdag waar dit viertal ook bij aanwezig zal zijn.

Op herhaling in de Oostvaardersbuurt

Vier personen waren present om 10 uur. Het weer was uiterst aangenaam. De route liet men zoals gewoonlijk aan Johan over en hij besloot tot een variatie op de solo rit van woensdag 8 augustus. Starten bij de Shell en dan de polder in naar het noorden. Na de A27 naar links en dan aan het eind naar rechts. Hierna volgde een vervelend smal pad met zeer veel gras. Bert had nog warme gevoelens voor dit pad omdat hij hier eens in de brandnetels is gaan liggen en daarna door Bart met Weegbree behandeld was. Het wegdek langs de vaart bleef nog even slecht maar na de brug werd het weer prima en ging de snelheid omhoog. Jorien bleef een beetje achter (red. waarschijnlijk een te goede vakantie gehad) maar ze hield het wel vol. Daarna reden we door de Oostvaardersbuurt naar Buiten alwaar Jorien ons op koffie en een appelstrudel trakteerde tegen de hongerklop. Hierna ging het via het spoorbaanpad in de richting van Almere-stad om hierna aan de noordzijde van de vaart terug te rijden naar de parkeerplaats.

Solo op zoek naar nieuwe wegen

Vanavond was Johan alleen op de carpool. Na enig intern overleg besloot hij toch te gaan rijden, het was immers lekker weer. Met de auto naar de Shell gereden en daarna gaan rijden. Het idee was om zoveel mogelijk nieuwe wegen te vinden. In Almere-Hout werd het eerste pad gevonden wat hieraan voldeed. Hierna via een klein tunneltje onder de A27 door naar Almere-Buiten. Daarna werd voor het eerst de Oostvaardersbuurt aangedaan. Daarna was de koek op en ging het langs de spoorbaan terug naar de Arnolda-U-turn en vervolgens naar de auto. Net geen 30 kilometer gereden met een lekker laag gemiddelde van 16.1 km/uur.

Trojka rond Spakenburg

Vandaag was het weer tijd om te gaan skaten. Bart en Johan stonden mooi op tijd op de carpool te wachten op Bert want Bart wist namelijk dat hij mee zou gaan. Iets na tienen kwam een verhitte Bert aanrijden al zwaaiend en roepend naar een zwarte Volvo die richting Almere reed. Hij dacht namelijk dat dit Bart zijn auto was en hij te laat was. Een zeer vermakelijk tafereel. Even later stond het Trojka BBJ te overleggen waar heen te gaan. Bert opperde Eembrugge, Spakenburg (de afstand tot Hidde voor hem in het klassement word hem een beetje te groot). Johan moest nog even overtuigd worden, maar het plan was er. Via de Eempolder (pontje) ging het tot bijna aan de A1. Aan het eind van de weg links en toen eens rechts voor de verandering (de andere weg is slechter). Rechtsaf hier was een goede keuze, lekker wegdek tot de Eembrug (en daar houden we van). Hierna ging het via de strakke fietspaden naar Spakenburg en een stukje naar Nijkerk. Bij knooppunt 07 (hier vandaan is ook een fietspad naar Vathorst) gingen we in de richting van het Nijkerkernauw. Langs de dijk werd het fietspad smal. In de buurt van het stoomgemaal koos Bart slim de weg onderdoor terwijl Bert het smalle fietspad bleef volgen, dit kostte hem zijn voorsprong tot groot genoegen van Bart. Bij het T-huis werden we door Bart getrakteerd op drinken en een appeltaartje. Na deze welkome stop op circa 17 kilometer van ons startpunt ging het verder over het Nijkerkernauw en het Jeanettepad naar de Centerparcs Eem enclave. Hierna de windmolens en de Stichtsebrug nog en toen stond de teller op 44,4 km. De eerste 40-er van het seizoen was gereden (red. en dat voelde ook zo).

Regen

Vanwege een flinke buienkans niet gegaan.

Vakantie

Vanwege vakantie en snipperdagen geen skaten.

Een warme zomeravond

Vanavond was de mix van personen op de carpool anders dan anders. Bert had Jaap meegenomen om samen te oefenen. Jaap is fanatiek schaatser en vroeg zich of skaten ook iets voor hem is. Jaap had zijn zoon Bart (A'dam) ook uitgenodigd. Bart doet naast schaatsen ook aan skaten. Verder waren Arnolda en Johan aanwezig. Bart had wel zin om met Arnolda en Johan mee te rijden dus zo gingen we in 2 clubjes op pad. Bert reed naar de Stichtsebrug als startpunt en Johan ook (was niet afgesproken). Bert ging met Jaap oefenen en Arnolda, Bart en Johan gingen op weg naar de Hollandsebrug via het kasteel, Weerwater en het Kromslootpark. Bart had een mooie slag en een hoge snelheid en was door Arnolda en Johan maar moeilijk bij te houden. (red. ook Bert en Hidde zouden er nog een flinke kluif aan hebben ;-) Na een drietal stops kwamen we bij de Hollandsebrug en begonnen we aan de dijk naar Almere-Haven met de wind deels in de rug. Dat reed toch wel erg lekker. In Almere-Haven vonden we een betere weg naar ijssalon Mariola en werden we door Arnolda getrakteerd op een lekker ijsje/milkshake. Hierna wachtte ons nog een stukje langs de dijk waarvan Bart onderstaand filmpje maakte. Terug bij de auto was Bert reeds vertrokken. Het gemiddelde was flink hoog vanavond (19km/uur) mede door de motivatie van Bart, waarvoor dank.

Even naar de grote Praambult

Ik hoor u denken . . . . de Praambult wat is dat nu weer. Het is een uitkijkpunt over de Oostvaardersplassen tussen Almere en Lelystad. Volg deze link als u meer wilt weten. Vandaag was er een goede opkomst van 8 personen. Het weer was lekker en de conditie goed dus werd gekozen voor een wat langer rondje. Zoals gezegd naar de Praambult. Lange stukken door de polder, de eerste helft van de rit tegen de wind in. Het tempo lag aardig hoog waardoor Johan wat afzakte. Later met wind mee ging het weer beter. Omdat Joop 45 jaar getrouwd is trakteerde hij op koffie in de snackbar in Almere-Buiten. Alleen hadden ze hier geen appeltaart en Jeanette moest wat suikers aanvullen. Gelukkig zat er een chocolaterie naast de snackbar dus al gauw deden we ons tegoed aan het kleurige lekkers. Hierna ging het over het spoorbaanpad naar de 180 graden U-turn. Voor Arnolda namen diverse skaters kritieke plaatsen in langs deze bocht om ongelukken te voorkomen. Arnolda reed echter (nu voorzien van rem op haar skates en diverse workshops onderweg ) een probleemloos mooi bochtje onder applaus. Teruggekomen bij de auto's keken we terug op een goede workout onder prima condities.

Regen

Afgelast ten gevolge van het stralende weer (regen).

Marken gaat niet door i.v.m. regen

Op deze stralende (waterstralen) gaat het geplande rondje Marken helaas niet door.

Buienradar houdt zich niet aan de afspraak

Beetje jammer, dat buienradar zich niet aan de afspraak hield vanavond. We hadden toch duidelijk gezien dat het buitje aan ons voorbij zou trekken i.p.v. ons en de wegen nat te maken. Gelukkig viel het mee en met nat wegdek is het ook te skaten zij het met beleid en niet te grote slagen. Vanavond besloten we een rondje Eemnes te doen. Na nog geen 5 minuten begon het te regenen en we werden een beetje nat. Gelukkig draagt iedereen een helm (ja, ook Jeanette) en bleven onze haren droog, We zagen een mooie complete regenboog over Bunschoten-Spakenburg hangen. Helaas lukt het niet deze in haar geheel te fotograferen! De regen stopte al gauw, we hadden waarschijnlijk alleen het staartje van de bui gehad. Door de polder ging het dus over gladde wegen naar het pontje. Hidde haalde het pontje van de overkant en Johan bracht ons over het water, dit ging met veel enthousiasme en hij verloor zijn bidondopje hierbij. Hierna ging het verder naar de A1 en daarna weer linksom terug naar het gemaal. Vanaf het gemaal terug naar het pontje om vervolgens terug te rijden naar de auto. Jeanette had lekker gereden en voor Arnolda was het te kort. Voordat het weer ging regenen waren we weer thuis. Eigenlijk mazzel dat we nog konden rijden vanavond tijdens deze Hollandse zomer!

Rondje Oostvaarders

Om 10 uur waren we met 4 personen present. We bespraken de route. Het voorstel aangaande de Oostvaardersplassen werd aangenomen en we zouden net op weg gaan toen ook Arnolda en Hidde verschenen. Ook zij waren het eens met het voorstel. We reden dus met 6 personen naar de Oostvaardersplassen via de A27, A6 en afslag S106. Hier kwamen we bij het nieuwe bezoekerscentrum aan en parkeerden de auto's (Joop was met de auto meegereden omdat hij daarna makkelijker richting Amsterdam kon). Vanaf de parkeerplaats kun je direct met het fietspad weg (lekker makkelijk dus). We reden tegen de klok in, dus eerst door het bos en langs het water tot aan de Knardijk. Het laatste stuk door het bos is het pad wat smal maar wel erg mooi. De Knardijk dient ervoor om de Flevopolder te verdelen in 2 polders, als dus Almere onderstroomd dan hebben we Lelystad nog en andersom. Verder is de Knardijk berucht om het slechte wegdek zijnde grote klinkers met grote spleten er tussen, maar dat was vroeger, nu ligt er een keurig betonpad wat heel goed te berijden was. Bij het oude bezoekerscentrum aan de zijde van Lelystad werd koffie gedronken, Hidde tapte deze daar uit een automaat. Na deze stop ging het verder naar de dijk. Maar u bleek kwam de wind uit het zuiden en hadden we deze tegen op de dijk. Het stuk op de dijk van 12 kilometers (circa 1/3 van het totaal) werd hierdoor een flinke kluif maar dankzij wat windbrekers activiteiten kwamen we toch aan het eind ervan. Op de dijk werden we een tijd lang begeleid door een roofvogel die rechts aan de waterkant met ons meevloog. Hierna nog een stukje onderlangs en we waren weer bij de auto's. Achteraf hadden we gezien de wind de tocht beter andersom kunnen rijden. Enfin het was een goede workout en we hebben toch weer 33,5 mooie kilometers gereden.

Erkemederstrand des avonds halverwege het seizoen

Om 19 uur op een zwoele zomeravond stonden op de verzamelplaats 5 skaters. Vanavond was het de 27e skatemogelijkheid van het seizoen, halverweg dus. Overlegd werd waar te gaan rijden. Johan stelde een rondje Oostvaartdersplassen voor, die was een pad te ver. De wind kwam vanaf noord-oost dus lag het Erkemederstrand voor de hand, goed wegdek en een flinke afstand, we hadden er zin in. Bart, nu al voor de tweede keer aanwezig (opletten Paul), had een helm gekocht en stelde deze ter plekke in op zijn hoofd (zie foto). Daarna gingen we op pad, langs de brug de polder in en bij de T-splitsing naar links. Hier passeerden ons 3 grote trucks, dan blijft er toch weinig ruimte over, maar alles ging goed, ze reden gelukkig erg langzaam. Hierna reden we via de Schillinkweg naar de Slingerweg. Johan herinnerde zich een iets andere weg naar "de Jutter" en dus moest Johan voorop, links een doodlopende weg in die uitmonde in een fietspad en daarna richting Zeewolde. Via een smal pad en een weg met iets minder goed asfalt kwamen we bij "de Jutter" en trakteerde Wil ons op een drankje. Met een pleister van Wil repareerde Johan zijn blaar op zijn linkermiddelteen, hij had namelijk zijn skates afgelopen weekend flink uit elkaar gehaald en nu zaten ze dus iets anders. Na deze stop ging het via het Jeanettepad weer zuidwaarts. Hier werden de skaters stil van, voorheen waren er nog gesprekken, maar hier lieten de grote hoeveelheden muggen het niet meer toe. Dus maar zwijgzaam en vlot doorgereden tussen de wegschietende konijnen door dan. Nog een laatste stop bij de windmolens en toen met het windje in de rug retour naar de auto. Het was een  lekker tochtje en een goede workout geweest van 34,5 kilometer.

Eenheid in verscheidenheid

Vandaag stond er een vrij  grote ploeg op de carpool: 3 vrouwen en 4 mannen. Willy en Jeanette zouden een kort rondje gaan doen, in het kader van acclimatiseren van laatstgenoemde. De Eempolder leek voor hen tweetjes te worden. De anderen probeerden hen over te halen om toch met z'n allen te gaan. Dit leek Jeanette geen goed plan, maar Hidde bracht de oplossing: "We rijden met z'n allen naar de afwerkplek bij de Shell". W & J zouden dan rechtstreeks naar Bakboord kunnen skaten en de rest via een omweg. Zo gezegd, zo gedaan. De topploeg reed de klassieker Almere Haven, inclusief het Weerwater. Zij sprintten er vandoor; W & J deden het rustiger aan. Op de dijk beviel het skaten weer zo goed, dat het tempo wat omhoog ging. Bij Bakboord aangekomen smaakte het naar meer, zodat de 2 dames nog even doorreden. Halverwege de dijk naar de Stichtse brug werd er omgekeerd en met het windje in de rug naar Bakboord gereden. Heel lang hoefden de dames niet te wachten: Bert kwam als eerste aanzoeven, gevolgd door Hidde. Hidde had het startschot voor de race van Bert gemist vanwege een banaan (?!) in zijn oor. Niet veel later kwam de rest en kon de ober af en aanlopen met koffie, thee, appeltaart en aardbeien gebakjes. Ondanks het schitterende weer en de versnaperingen (aangeboden door Bert vanwege zijn verjaardag, waarvoor dank!) kwam het gesprek al gauw op ..... de Elfstedentocht. Niet zo heel gek, als je bedenkt, dat zowel Bert,Joop, Hidde als Wim deze tocht (soms meerdere malen) hebben gereden. Was het al vast maar weer winter.....! Gezamenlijk werd er in een rustig tempo terug gereden: de topploeg had zich in het eerste traject genoeg uit kunnen leven. Bij de auto's aangekomen werden er plannen gesmeed voor een >40 km tocht bij Amersfoort. Deze tocht komt vlak bij Jorien langs, dus zouden wij bij haar kunnen opstappen. Waarop Jorien spontaan aanbod dan een appeltaart te gaan bakken. Iedereen was enthousiast over deze tocht, maar de vakanties komen er aan. Mogelijk wordt het september. Met een warm hoofd, een voldaan gevoel en met een meer of minder moe lijf werd weer koers gezet naar de carpoolplaats.

Jeanette herrezen

Jawel, vanavond weer voor het eerst op de skates gestaan!  Onder begeleiding en supervisie van Johan, waarvoor veel dank. We hebben een stukje Eemnes polder gedaan en het voelde wel weer aardig. Dus ga ik weer vaker rijden. Maar zaterdag nog niet, gezien de (Oostvaarders) plannen voor die dag. Te pittig voor mij op dit moment. Eerst maar eens aanhaken op een woensdag. Volgende week woensdag t/m zondag zit ik in Friesland, maar de 11e juli ben ik van de partij. Ik zal ondertussen nog wat oefenen/ kilometers maken. Mochten er (overdag) mensen mee willen rijden, in een rustig tempo, dan hoor ik dat graag. Ik ben blij, dat ik weer rij! Groeten van Jeanette. Redactie: in Eemnes er zijn 9 kilometers (buiten het klassement) verreden met enige spetters van een klein buitje. Jeanette heeft aangegeven een helm te gaan kopen.

Arnolda weer van de partij

Woensdagavond om 19 uur stonden Wil en Johan op de carpool. Hidde was aan de late kant, hij was niet alleen, Arnolda had besloten om te gaan rijden! Dapper na het val met polsbreuk op haar eerste rit van het seizoen. Besloten werd een rondje stad te gaan doen. Dus naar de Shell en daar gestart. Het eerste deel van de route lag bezaaid met modderkluiten waar we natuurlijk behendig omheen laveerden. Daarna over het industrieterrein en langs de Danswijk naar het spoorbaanpad. Een klein stukje langs de spoorlijn en toen dwars door de winkelstraat naar de Mediamarkt en het Weerwater. We pauzeerden bij het Lido aan het Weerwater waar Arnolda ons trakteerde op een drankje. Men was druk bezig met waterskieen dus we zaten er leuk. We gingen verder in ons rustige tempo naar het kasteel. Hier liep een jonge dame Wil en mij voorbij, ze had alleen maar oog voor superman Hidde . . . . . en kwam zelfs terug voor een praatje. Om op de terugweg de kluiten te ontwijken besloten we om via de andere kant terug te rijden naar de auto. Ongeveer halverwege lagen en veel takjes op het pad en ging Wil er bij liggen. Wil liep geen ernstige schade op maar haar kleding kreeg een wat vlekken bij. Bij de auto gekomen stond de teller op 20 kilometer en een laag gemiddelde. Het was een rustige toer geweest. Arnolda kwam weer goed mee ofschoon ze wel wat onwennig was in het begin. Maar ze heeft weer gereden. Petje af.

Met Abraham naar het Erkemederstrand

Het was droog en het waaide vandaag. Toch waren we met 6 personen op de carpool om 10 uur. Jorien was ook weer van de partij en Wil was terug van haar vakantie. Rekening houdend met de wind werd besloten tot een tochtje voor de wind naar het Erkemederstrand en daarna via het Jeanettepad retour. Het Jeanettepad ligt door de bossages aardig uit de wind. Even later stonden we onze spullen aan te trekken in de toch wel stevige wind bij de Stichtsebrug en gingen we op pad. Lekker rijdend voor de wind. De bewolking werd echter steeds dikker . . . . Bij het Nijkerkernauw stond zelfs een fotograaf de wolken te fotograferen, alsof dit soort wolken leuk zijn bij het skaten, dacht het niet! We kwamen in elk geval droog bij de Jutter aan, alwaar Johan trakteerde op koffie en taart vanwege zijn verjaardag. Hij behoort nu tot de wijze mannen ;-). Na de gezellige koffie werd het tijd om weer op te stappen. Het wolkendek was zowaar opengetrokken en we gingen met af en toe een zonnetje naar het Jeanettepad dat inderdaad lekker in de luwte lag door de bomen er omheen. Het laatste stuk langs de windmolens werd nog even pittig met de wind pal zuid (van links dus). Hier viel het veld uiteen en was het ieder voor zich. 32,5 kilometer hadden we gereden, een lekkere inspanning.

Bart's eerste rondje van 2012

Vanavond waren we met 2 personen te weten Bart en ik (Johan). Het was voor Bart de eerste keer van 2012. Door werk en diverse andere zaken kwam het er gewoon niet van. We reden samen naar de Waterlandse weg om daar te starten. Besloten werd een rondje Almere-Buiten en polder te doen maar dan met de klok mee (meestal rijden we dit rondje tegen de klok in). We begonnen rustig en tegen de toch nog vrij krachtige wind. Het was echter heerlijk om te skaten vanavond. Bij de spoorbrug kozen we het spoorbaanpad om daarna naar Buiten te rijden. Vanaf hier kregen we de wind schuin in de rug. Op het smalle pad wat onder de A6 doorgaat was net gemaaid, we weten niet precies wat ze gemaaid hadden gezien de grote hoeveelheid rommel, houtjes en takjes op dit stukje. Verderop ontvouwden zich de schone polderwegen en zoefden we nog steeds met de wind schuin in de rug terug naar de auto. Zoals reeds vermeld een lekker tochtje. Bart is nu zijn "nul" kwijt in het klassement en staat op 2 na laatste. Nog 1 woord over het klassement; Paul heeft slechts nog 1 keer gereden terwijl zijn persoonlijk doel 10x dit jaar. Zou hij dat nog halen? We zullen zien.

Eerst koffie en dan een rondje Eemnes

Om 10:00 uur verzamelen op de carpoolplaats bij Blaricum met 5 personen (Jorien, Wytse, Hidde, Joop en ik). Omdat het nog erg nat was hebben we eerst koffie gedronken bij de Theetuin in Eemnes. Gelukkig droogde de weg goed op en konden een rondje Eemnes doen. Op stukken hadden we de wind flink tegen maar er werd toch behoorlijk doorgereden. Ook Jorien kon het tempo goed bijhouden.Bij het gemaal van Eemnes zijn we even gestopt en mochten we binnen kijken. Een paar heren van het waterschap hebben uitleg gegeven over de werking van het gemaal en ze lieten de pompen ook even draaien. Daarna snel weer verder naar de theetuin. De gemiddelde snelheid laat wel zien dat er erg veel wind stond deze keer.

Eiwitten happen bij Almere-Haven

Vanavond waren Hidde en ik alleen. We reden naar onze opstapplaats aan de Waterlandseweg en gingen van start. Het plan was om het Weerwater van Almere-Stad te ronden. Hier kwam niets van terecht, Johan raakte een beetje gedesorienteerd doordat er nieuwe wegen werden gekozen. Hetgeen overigens wel leuk en leerzaam is voor volgende skatetochten. Op het kaartje te herkennen aan de lus in de route. Na de lus reden we onder het Weerwater door en besloten we naar Haven te gaan. Zo gezegd zo gedaan, deze route kenden we. Op de dijk was er nogal wat vliegverkeer ter hoogte van onze gezichten. Dit leidde met grote regelmaat tot fatale botsingen of extra eiwitten. Veel, zeer veel muggen dus vanavond. In Haven werd besloten tot een ijsje bij ijssalon Mariola. Eerst de helling af via dit ribbelpad, maar daarna is de beloning dan ook goed. Na het ijsje reden we nog een stukje langs de dijk tot aan de manege. Toen waren we de muggen zat en gingen via het bos met minder muggen terug naar de auto. Hiermee sloten we maand mei af met 9 keren skaten in 1 maand, Niet slecht dus.

Mijnten toertocht Klavertje 4

Vandaag was de toertocht van Mijnten gepland. Om 9:30 uur stonden Bert, Timo en Johan op de carpool om naar Hoevelaken te vertrekken. Een collega van Timo (Muin) ontmoeten we bij Mijnten. Mijnten had 5 rondjes gedefinieerd in een soort klavertje 4. Wij kozen voor de Vallei route en de Veluwe route. Na onze inschrijving a 2,50 pp gingen we op pad. De Vallei route was 34 kilometer en voerde ons eerst tegen de wind in naar Terschuur, toe de A1 over naar het zuiden langs Achterveld en De Glind. Hierna bereikten we het stempelpunt "Theehuis Mon_Chouette even onder Leusden gelegen. Op dit deel van de route kwamen we veel klassieke auto tegen. Via een mooi omtrekkend fietspad ging het om Leusden heen langs het water (een heel mooi pad). Tenslotte de A1 weer over en terug naar Mijnten. De route was prima uitgezet en op plaatsen waar het asfalt enige beschading had stonden "pas op" bordjes. Bij Mijnten lieten we ons een portie poffertjes goed smaken en daarna gingen we na het legen der blaas en vullen van de veldflessen op weg voor de Veluwe route. Deze was 21 kilometer en voerde veelal oostwaarts in de richting van Terschuur en Voorthuizen. Bij de stempelplaats "IJsboerderij De Oude Deel" namen we een lekker ambachtelijk ijsje en na deze versterking ging het grotendeels voor de wind terug naar het startpunt. Hier stempelden we voor de laatste keer en kregen we ons speldje en een gratis voedingssupplement hetgeen door Timo niet echt lekker werd gevonden, maar je een mens moet toch eten zullen we maar zeggen ;-). De Flevo route van 43,7 kilometer bewaren we voor een zaterdag. Al met al was het erg leuk om op vreemde wegen te rijden. De wegen waren goed en de landschappen met kleinschalige boerderijen en landhuizen erg leuk om te zien. Na afloop van de 50-er voelden we onze benen wel. We waren rondom 14:45 thuis. Nog 1 belangrijk feit is er te melden: onze Bert heeft een helm gekocht en gebruikt! Zoals Mijnten ook zegt: Wees zuinig op je kop, zet een helm op!

Naar Almere-Hout vanaf de carpool

Een warme woensdagavond, korte broek en T-shirt, zo zien we het graag! We waren met 6 personen. Joop had Michael meegenomen. Hidde had zich bij de Lidl in het nieuw gestoken (zie foto). Voordat Hidde, Joop en Michael er waren dachten we een rondje Eemnes te doen. Hidde gaf echter aan dat het om 21:30 zou gaan regenen en eerder in het zuiden dan in het noorden. Verder lonkte de dijk en het water naar ons en dus werd het plan omgegooid en gingen we richting Almere-Hout. Langs de nudistencamping, door het Cirkelbos en vervolgens naar het kasteel. Tot hier was het windstil geweest maar al rijdend door het bos waaiden er bladeren rond. Toen we bij de manege waren aan de dijk stond er een stevige bries waar we tegenin moesten! Met hulp van elkaar lukte dat goed al was het een beste krachtsinspanning. Ook vielen er enige spetters maar die droogden snel op. Vanaf de Stichtsebrug ging het weer beter met de wind van zij die grotendeels door de brug werd afgevangen. Rondom 10 over 9 waren we weer thuis en 21:25 stortte de regen uit de hemel, precies zoals Hidde had voorspeld!

Bakkie bij het Erkemederstrand

Met z'n vijven (Bert, Wim, Timo, Wil en Hidde) werd besloten om een bakkie te gaan halen bij het Erkemederstrand. Via "het bollenpaadje" en dwars tussen de in aanbouw zijn de windmolens door ging het met gezwinde spoed naar de koffie. Toen terug naar Huizen. Vanaf het frietkraampje was het gedaan met de rust. Gooijer en Gooijer gooide er een flink tempo op. Daar waar Hidde op Jeanet haar paadje nog kon volgen was het halverwege de windmolens (toen de oude Gooijer de kop over genomen) gebeurt met de pret. Gooijer en Gooijer hadden duidelijk het spoor naar huis geroken. Al vlot kwamen de andere 3 ook bij het eind en werd een héérlijke ochtend (zonder ongelukken) afgesloten. 33.41 km gereden met een gemiddelde van 19,9 km/h 

Duo doet rondje Almere-Haven

Op deze woensdag leek het allemaal te gaan lukken. Maar op weg naar de carpoolparkeerplaats reden we op de Randweg door een bui van hagel en regen. Dit deed Wil besluiten om toch maar niet af te reizen. Op de carpool werd buienradar gecheckt en daaruit bleek dat de bui net onder Almere door was geschoven. Op naar  Almere! Daar waren de paden droog en trokken Joop en Hidde de skeelers aan voor een rondje "haven" Een mooie rit langs het kasteel en uiteindelijk ook het kromslootpark. Toen voor de wind terug langs de Gooimeerdijk. In het circelbos kwamen we bij een nieuw paadje met op het eind een gebouw(tje) Zie foto's. Uiteindelijk bleken we 27.73 km gereden te hebben met een gemiddelde van 18.3 km.

Rondje Hollandsebrug

Vandaag tijd voor een standaard rondje Hollandsebrug. Geparkeerd werd aan de visstek achter de Shell aan de Waterlandseweg en daarna reden we een rondje tegen de klok in via kasteel, Weerwater, Hollandse brug, Almere-Haven en het Cirkelbos. Wijtse droeg een helm en ging mee om naar zijn zeggen de snelheid beperkt te houden om verdere ongelukken te voorkomen. We weten niet of het hieraan lag maar er gebeurden tijdens deze rit geen rare dingen. Geurt had skates gekocht en ging een beetje onwennig van start, maar naar verloop ging het steeds beter. Nog even vermelden dat we vanaf de Hollandsebrug windje mee hadden. . . . heerlijk dus.