Vandaag stond er een vrij grote ploeg op de carpool: 3 vrouwen en 4 mannen. Willy en Jeanette zouden een kort rondje gaan doen, in het kader van acclimatiseren van laatstgenoemde. De Eempolder leek voor hen tweetjes te worden. De anderen probeerden hen over te halen om toch met z'n allen te gaan. Dit leek Jeanette geen goed plan, maar Hidde bracht de oplossing: "We rijden met z'n allen naar de afwerkplek bij de Shell". W & J zouden dan rechtstreeks naar Bakboord kunnen skaten en de rest via een omweg. Zo gezegd, zo gedaan. De topploeg reed de klassieker Almere Haven, inclusief het Weerwater. Zij sprintten er vandoor; W & J deden het rustiger aan. Op de dijk beviel het skaten weer zo goed, dat het tempo wat omhoog ging. Bij Bakboord aangekomen smaakte het naar meer, zodat de 2 dames nog even doorreden. Halverwege de dijk naar de Stichtse brug werd er omgekeerd en met het windje in de rug naar Bakboord gereden. Heel lang hoefden de dames niet te wachten: Bert kwam als eerste aanzoeven, gevolgd door Hidde. Hidde had het startschot voor de race van Bert gemist vanwege een banaan (?!) in zijn oor. Niet veel later kwam de rest en kon de ober af en aanlopen met koffie, thee, appeltaart en aardbeien gebakjes. Ondanks het schitterende weer en de versnaperingen (aangeboden door Bert vanwege zijn verjaardag, waarvoor dank!) kwam het gesprek al gauw op ..... de Elfstedentocht. Niet zo heel gek, als je bedenkt, dat zowel Bert,Joop, Hidde als Wim deze tocht (soms meerdere malen) hebben gereden. Was het al vast maar weer winter.....! Gezamenlijk werd er in een rustig tempo terug gereden: de topploeg had zich in het eerste traject genoeg uit kunnen leven. Bij de auto's aangekomen werden er plannen gesmeed voor een >40 km tocht bij Amersfoort. Deze tocht komt vlak bij Jorien langs, dus zouden wij bij haar kunnen opstappen. Waarop Jorien spontaan aanbod dan een appeltaart te gaan bakken. Iedereen was enthousiast over deze tocht, maar de vakanties komen er aan. Mogelijk wordt het september. Met een warm hoofd, een voldaan gevoel en met een meer of minder moe lijf werd weer koers gezet naar de carpoolplaats.
