Het was 9:30 en we waren met vijf personen verzameld op de carpoolplaats. De lucht was strak blauw hetgeen ons goede moed gaf. Met de auto via Utrecht-Noord naar het Oortjespad in Kamerik gereden. Aangezien Joop hier direct was heen gereden waren we met 6 personen. In de laatste kilometer begon het te regenen (zoals weerman Hidde had voorspeld), daarom werd besloten tot een kopje koffie/thee in de auto. Bert was namelijk op alles voorbereid. Het regenen stopte redelijk snel en toen kwamen er allerlei bezwaren van Hidde, Jeanette en Wil zoals wegdek te nat en zo. Bert en Johan motiveerden echter de club en we gingen nadat Bert zijn remblok had uitgewisseld op weg. De weg was in het begin nog wel nat maar hier merkten we nauwelijks iets van. Wel kon je even later op de route merken dat het herfst is geworden (technisch gezien was het tot 17 uur nog zomer) want deze lag bezaaid met takjes hetgeen door Jeanette niet gewaardeerd werd. Verder was de route erg mooi, het ging langs leuke boerderijtjes, weilanden en sloten die soms hoger lagen dan de weg. Al gauw trokken de dames laagjes uit . . . Bij het einde van het eerste rondje (24 km) kwam er een zwarte wolk boven ons hangen, gelukkig viel hier slechts een weinig regen uit. Op de parkeerplaats aangekomen trakteerde Bert ons op een fruithapje (zeg maar hap) en aardbeien-sinaasappelsap. Niet lang daarna reden we met ons allen de andere kant op voor rondje 2. Bert leidde ons voortreffelijk, geen getreuzel bij kruispunten e.d., echt goed voorbereid (en goed bewegwijzerd deze route). Zo ging het door Kanis, Kamerik en schampten we Woerden. De dames wilden een iets korter rondje gaan rijden, dus gingen we verder in 2 groepjes. De vrouwen rijden de rood-gestippelde route retour naar de parkeerplaats en de heren rijden verder naar Kasteel de Haar te Haarzuilen. Iets later op de route is de oprit van een bedrijf gerepareerd met uiterst zacht asfalt, Bert en Hidde rijden voorop en blijven op de been maar Joop komt ten val. Johan achteraan rijdend is op tijd gewaarschuwd. Joop heeft een schaafwond aan zijn knie en een paar bebloede vingers. Hidde nightengale is echte paraat met pleisters en natuurlijk kon Bert witte handdoekje een rood kleurtje gebruiken. Hierna rijden we zonder verder problemen naar de parkeerplek alwaar de dames reeds aanwezig zijn. Tijd voor de door Bert verzorgde lunch dus. We rijden naar een bank plus tafel circa 300 meter verderop en zien tot onze verbazing Bert flink uitpakken. Even later staat de tafel gedekt met echte borden, bestek, drinken, een eitje (nog een beetje warm) en allerlei lekkers. Kortom smullen voor ons. Bert was al vroeg naar de markt geweest vanmorgen om dit alles te halen. Echt helemaal te gek. De lunch werd afgesloten met een toost op het in aantocht zijnde kleinkind van Bert en Magda. We waren omstreeks 16 uur weer op de carpool te Huizen. Het was 3 jaar geleden (15 augustus 2009) een mooie tocht en dat is het nog steeds. We hadden geluk met het weer en de verzorging die door Bert was geregeld verdient een 10+.
