Finale skateclub rit

Vandaag een bijzondere rit. Namelijk de laatste rit van de club! Wat is er aan de hand? De club is zodanig uit elkaar gevallen dat van reguliere ritten geen sprake meer is. Dit is al enige tijd gaande maar nu heeft het dan toch geleid tot het stoppen van de reguliere ritten. Dus geen zaterdag 10 uur en woensdag 19 uur ritten meer. De finale rit in club verband vond dus vandaag plaats vanuit Ermelo. Rond 10 uur verzamelden we dus bij Johan en begonnen we met koffie en thee met een stuk taart. Er werd bijgepraat en Jeanette verwoorde het club einde. Johan werd bedankt voor zijn inzet over de afgelopen jaren. Het weer was redelijk met een enkel drupje regen bij een goede temperatuur. Het zonnetje kwam er zelfs door en de straat was grotendeels droog. De route die Hidde had bepaald met Jan werd besproken en vergeleken met de route die Johan had uitgestippeld. Het werd de Johan route.

We (Hidde, Bart, Jorien, Jeanette, Wil en Johan) maakten ons klaar en gingen op pad, Johan met de fiets en de rest op skates. Hidde draaide proef met wedstrijd wielen en lagers die hij op zicht had. Ze bevielen goed dus hij ging ze aanschaffen. Het eerste doel was kasteel Staverden.

 De route voerde door bos en langs de drukke weg tussen Kootwijk en Harderwijk. De fietspaden waren prima en goed te berijden. Onderweg kwamen we langs een veld met bloemen (zie foto). Bij kasteel Staverden werd even gestopt om te kijken. Toevallig was er vandaag een motorrit met zijn 230 motoren, luidruchtig en imposant om ze voorbij te zien rijden. Hierna keerden we terug op onze route en vervolgden deze naar Speuld.

Voorbij Speuld gingen we weer het bos in en kregen we te maken met een stijging en wat nat wegdek. Johan fungeerde hier op een paar natte stukken als trekker voor Jeanette en Wil. Boven gekomen ging het door naar Boshuis Drie alwaar we een lunch gebruikten. Zo'n laatste rit moet de inwendige mens natuurlijk niet worden vergeten ;-) De lunch was goed en lekker. Deze bestond uit pannenkoek (Jorien), carpaccio broodje (Johan), patat met saté (Hidde) en 3x 2 kroketten op wit uh... bruin brood dus.

Na de lunch ging het bergje af naar Ermelo terug. De laatste club rit was zo'n 22 kilometer . Ofschoon er geen reguliere ritten meer zijn is wel afgesproken om jaarlijks iets af te spreken om zo toch contact te houden. Het skaten is namelijk veel meer dan lekker sportief in de buitenlucht bezig zijn, het is ook een sociaal, gezellig samenzijn. Dit laatste was en is zeker zo belangrijk!

Bart Solo

Mijnten klavertje 4

Bollentocht

Om 10 uur stonden Willie en Jeanette in de stralende zon te overleggen welke route vandaag genomen zou worden. Het werd de ‘Bollentocht’, dezelfde route als op 9 april, toen genaamd ‘De andere kant op’ (dus richting Nijkerk).. Nu stonden de tulpen wèl in bloei: de kleuren waren fenomenaal! Veel zon, weinig wind, maar door onze redelijke vaart koel genoeg om te skaten. Bij het Eemmeer aangekomen koffie gedronken bij de Eemhof. Te dikke mannen in blote basten op het terras, een languit zonnebadende vrouw op datzelfde terras, en daarnaast 2 bezwete ‘dames’ met rode hoofden. Alles kan in Nederland! Ons uitzicht werd verfraaid door vele botters die langzaam op het water dreven: er bleek een wedstrijd aan de gang te zijn. Terugrijdend langs de dijk leken Willie en Jeanette meer wind te hebben dan de boten: het ging met een lekker tempo via de al eveneens fraai gekleurde windmolens terug naar de auto. Voldaan over de tocht en bijbehorende prestatie werden de warme voeten bevrijd uit de skates en werden de sandalen weer aangetrokken. Skaten blijft leuk!

Trio naar Spakenburg

De andere kant op

Vandaag was Bert ingewisseld voor Hidde, die voor een kort (voor hem dan) rondje koos i.v.m. de verjaardag van zijn lief. Hidde wilde wel weer naar Almere; de rest wilde wel wat anders. Flexibel als Hidde is, werd het parkeren bij de Stichtse brug en vandaar de polder in, richting Nijkerk. Aardig fris windje, maar dat weerhield menigeen niet om erop uit te trekken: fietsers, wandelaars, auto’s, vrachtwagens, bootmensen,  Nederland was ontwaakt. We hebben het nog nooit zo druk gezien op deze route. Op een gegeven moment weerden we gepasseerd door een dikke vrachtwagen; Bart was wel onder de indruk van de geringe ruimte die ons op de weg werd gelaten. Toen hij de rest wilde laten weten hoe hij dit had ervaren, maakte hij een onverwachte capriool. Gelukkig hield hij zich staande door de berm op te gaan zoeken, weliswaar via een vuistslag op het voorhoofd van Jeanette, maar die was allang blij dat Bart overeind bleef. Bij de voorverkenning van de mannen voor het koffiemoment bleek de eerste strandtent dicht; dan maar naar Zoet en Zee. Ook dicht! Dan maar op het terras, waar Hidde zijn sigaretje kon roken en waar we even later ook konden bestellen.  Allerlei grappen gingen over tafel, maar ook het wel en wee van (ex)clubgenoten passeerden de revue. Ondertussen passeerde ons een eenden paar: zij voorop, hij met 2 krulstaartveren er achteraan. Over die krulstaartveren wist Hidde een interessante biologieles te geven (iets met voorjaar en nageslacht). De buitensessie werd afgesloten met een filmpje op Hidde’s mobiel van een belaagde vrouwtjes eend door meerdere mannetjes. De natuur wil wat. En de mannetjes ook. Gelukkig: het restaurant kon ons nu toch binnen ontvangen, want het werd te koud en de koffie was er ook nog niet. Jeanette kon de verleiding van appeltaart niet weerstaan; de rest hield stand. Binnen werden allerlei plannen besproken: rondje Ermelo, technieklessen van Jorien, skaten in Amersfoort, het wordt een mooie zomer! Terug via de dijk, met de wind in de rug, langs de fraai gekleurde windmolens (en een jongetje dat geen trappers op zijn fietsje? had, maar in rap tempo naast zijn vader loopfietste). Hidde leefde zich helemaal uit, de anderen deden dit op hun manier en in hun tempo. Kortom: een heerlijke tocht; smaakt naar meer!

Bloesemtocht in Heerde