Een man vliegt in de luchtballon en realiseert zich op een gegeven moment
dat hij verdwaald is. Hij besluit wat lager te gaan vliegen. Hij ziet een
vrouw en gaat nog wat lager vliegen en schreeuwt: "Hallo daar, kunt u mij
helpen? Ik heb een vriend beloofd dat ik hem een half uur geleden zou
ontmoeten, maar ik weet niet waar ik op dit moment ben".
De vrouw antwoordt vanaf de grond: "Ja, zeker. U bevindt zich in een
luchtballon, ongeveer 5 meter boven de grond varend. U bevindt zich op 52,4
graden noorderbreedte en 5,3 graden oosterlengte".
"U bent zeker een ICT-er" zegt de man in de ballon.
"Dat klopt", zegt de vrouw, "maar hoe weet u dat?".
"Nou" , zegt de ballonvaarder, " alles wat u me heeft gezegd is technisch
correct, maar ik kan niets met die informatie. Het heeft me alleen tijd
gekost en ik weet nog steeds niet waar ik ben".
De vrouw zegt: "dan bent u zeker een manager".
"Dat klopt", zegt de ballonvaarder, "maar hoe weet u dat?".
"Wel," zegt de vrouw, "U weet niet waar u bent of waar u heengaat. U heeft
een belofte gedaan, maar u heeft geen flauw idee hoe u die kunt nakomen. En
nu verwacht u dat ik uw probleem oplos. Het is een feit dat u zich in
dezelfde situatie bevond voordat u mij ontmoette en op de een of andere
manier is opeens allemaal mijn schuld".
Op de wakkere dijk ging het weer richting de parkeerplaats, echter halverwege meldde Jeanette dat het vreemd ging. We stopten . . . keken naar haar skates . . . en zagen dat 1 voorwiel miste !! Dit lag 50 meter terug midden op het pad. Joop haalde wiel en asje op, het schroefje was niet meer te vinden. Waarschijnlijk was het schroefje er uit getrild. Wiel 2 werd omgezet naar de voorste positie en Jeanette kon op 3 wielen doorrijden. Inmiddels was Wil doorgereden en Michel was al in de auto gesprongen om Jeanette op te pikken. Op wonderlijke wijze misten we elkaar en reed Michel voor Jan Doedel heen en weer. Al met al was het een lekker tochtje.
