Vandaag lag de organisatie in handen van weerman Hidde. Hij had besloten tot een rondje van circa 94 kilometer op zaterdag. Het startpunt was in Amersfoort bij huize Jorien. We waren met vijf personen, te weten, Jorien, Martin, Henk, Hidde en Johan. Na een kop koffie en 1 of meerdere plakken stevige Terschellinger koke was het tijd om te gaan. Op het moment dat we de skates onder hadden begon het te spetteren, gelukkig niet echt veel. We lieten ons er niet door afschrikken en gingen op weg. Eerst Amersfoort uit via de fietspaden en toen door de Arkenhemerpolder naar het Nijkerkernauw. Onderweg nog wat lichte regen en het wegdek was redelijk nat maar toch goed berijdbaar. Op de brug over de A28 was een eerste stop en fotomoment. Het was zwaar bewolkt maar de temperatuur was heerlijk om te rijden, ook raakt het water dan niet zo snel op! Hierna volgde een stukje klinkers dat in de beleving van Hidde en Johan veel beter berijdbaar was dan voorheen. Vervolgens reden we langs de A28 in noordelijke richting, hier was het onder de bomen en afhankelijk van het type asfalt soms redelijk glad, voorzichtigheid geboden dus. We kwamen gelukkig zonder kleerscheuren aan in Harderwijk en via de boulevard en laverend tussen de bezoekers voor het Dolfinarium door kwamen we bij het aquaduct uit. Na het aquaduct kwamen we op een heerlijk betonpad naar Zeewolde. Dit reed lekker maar de wolken pakten zich samen boven Zeewolde en bij de Hema aangekomen begon het te regenen. Hier maakten we illegaal gebruik van de winkelpassage die voor skaters eigenlijk verboden terrein is. Gelukkig was de bui maar kort en kwamen we bij onze eerste rustplaats aan (de eerste 40 km zat er op). Hier deden we ons tegoed aan koffie met gebak. 3x appeltaart waarvan 1 met slagroom en 2x de veluwse specialiteit Arretjescake. Dit laatste is een lekkere chocolade-koek beton hetgeen doorgaans zwaar op de maag ligt. Nadat we onze bidons hadden bijgevuld (Martin vergat zijn bidon helaas hier) was het tijd om verder te gaan. Inmiddels had Johan wat drukplekken op zijn enkels die het er niet leuker op maakten maar het ging (en moest wel). Langs het Erkemederstrand en via de Eemhof kwamen we bij de pastelkleurige windmolens.
Op deze 6 kilometers kregen we de wind (kracht 4-5) pal tegen. Henk en Hidde reden flink vooruit, getrokken door Henk. Martin brak de wind voor Jorien en Johan (waarvoor nogmaals dank). Maar de theetuin van Eemnes was in het zicht en zelfs de Stichtsebrug kon ons niet tegenhouden ;-) Bij de theetuin werden de skates voor de tweede maal uitgetrokken en kregen de voetjes rust. We genoten van smoothies, koffie en thee. Jorien nam een flink broodje vlees (gehard door de Indo keuken moest dit kunnen) en Martin een broodje Hawai. Inmiddels hadden we er circa 70 km op zitten en begonnen we aan onze laatste etappe. Via de Eempolder met wind opzij ging het naar Eembrugge alwaar we even op de brug moesten wachten. Hierna ging het voor de wind naar Spakenburg en bijna tot aan Amersfoort. Heerlijk stukje asfalt, zo moet skaten bedoeld zijn! Hierna ging het via een polderweg en wat fietspaden weer terug naar huize Jorien. We hadden het er op zitten! Alle 94.8 kilometers! Johan had het wel gehad en lag languit in het gras. Hierna nog effe nagekletst en een drankje gedronken. Het was een prima trainingsrit (zo 1 voel je tenminste ;-).
