Vandaag ging de wekker 1 uur eerder dan normaal op zaterdag. Arnolda wilde graag om 9 uur gaan rijden omdat ze op tijd thuis wou zijn voor een shopping experience met haar dochter die nodig haar zomer garderobe moest updaten. Nadat op vrijdagavond alle potentiële skaters hiermee ingestemd hadden was dit omstreeks 22 uur besloten. Het beloofde een warme dag te worden met 28 graden, dan is het natuurlijk ook goed om iets eerder op pad te zijn, daarnaast kun je dan ook gewoon 1 uur langer skaten ;-). Deze laatste opmerking werd door de vrouwen, die vandaag met hun drieën eindelijk weer eens in de meerderheid waren, volledig genegeerd (geen idee waarom). Op de carpool bespraken we de mogelijkheden en Johan stelde voor om een rondje Oostvaardersplassen te doen, de wind op de dijk stond gunstig in de rug, dit leek een ieder wel wat. Met ons vijven reed Bart ons naar de zuidelijke parkeerplaats, de dames gezellig achterin. Hier trokken we onze skates aan en gingen rijden. Na circa 400 meter was er een korte controle pitstop omdat de linkerskate van Jeanette wat geluid maakte, er bleek niets aan de hand te zijn. Ik denk dat de skate effe moest wennen omdat deze sinds 29 april in ruste was geweest . . . De route had vandaag een extreem hoog aantal wildroosters (stuk of 10). Er zijn overigens aardig wat fietspaden vernieuwd in die regio, leuk om deze eens te onderzoeken! We reden over goede paden door de bossen en met veel slakken naar het noorden ten oosten van de plassen naar de Knardijk. Het laatste stuk was hier nu ook een betonpad geworden van 1 meter breed, had nog wel iets breder gemogen maar is nu dus veel beter dan het was. Vanaf de sluis in de Knardijk ging het westwaarts naar het gebouw van staatsbosbeheer. Over het algemeen betonpad maar soms gaat dit over in tegelpad met spoorvorming, uitkijken dus, maar alles ging goed. In het vernieuwde gebouw was nu een restaurantje met terras en een leuke winkel waar we Jeanette even volledig kwijt waren. Ze had daarna ook nog een goed gesprek over ons met de koffiejuffrouw. Wil trakteerde op koffie met . . . appeltaart zonder slagroom die voor sommigen gehalveerd werd. We lieten het ons goed smaken. Na de stop kregen we de wind in de rug naar de dijk en later op de dijk. Hier ging de snelheid omhoog naar 24 km/uur (zie foto voor het snelheidsprofiel van de rit) en was het heerlijk rijden. Alleen jammer dat gedurende circa 3 kilometer er maai-activiteiten plaatsvonden met gras-bulten op het pad. We konden er nog wel prima langs overigens. Na de dijk nog een vervelend stukje tegelpad met brug en daarna lekker uitrijdend naar de auto. De temperatuur was inmiddels zo'n 27 graden met wat hoge bewolking. Gelukkig stond er ook een zuiderzeewindje. Onze Bert zit momenteel in het plaatsje Mézières-sur-Seine in Frankrijk ten westen van Parijs (
zie blog ,
route). Bart mist zijn tennismaatje, maar gaat er van uit dat Bert zo moe terugkomt dat van hem gemakkelijk gewonnen kan worden ;-)
